بــبــیــن داداشِ و ابــجــی گـــلــم

هــروقــت تـونــســی بــه کــســی ارامـــش بــدی

یــنــی عـاشـقــــی

و اِلـا عـشـقـی کـه ارامـش مـعــشـوقـشــو بــگــیــره

عشــق نــیــست

روزگاري در گوشه اي از دفترم نوشته بودم

تنهاي را دوست دارم چون بي وفا نيست

تنهاي را دوست دارم چون تجربه اش کرده ام

تنهاي را دوست دارم چون عشق دروغين در آن نيست

تنهاي را دوست دارم چون خدا هم تنهاست

تنهاي را دوست دارم چون در خلوت تنهايم در انتظار

خواهم گريست هيچ کس اشکهايم را نميبيند

اما از روزي که تو را ديديم نوشتم

از تنهاي بيزارم چون تنهاي ياد آور لحظات تلخ بي تو بودنم است

از تنهای بيزارم زيرا فضاي غم گفته سكوتم تو را فرياد ميزند

از تنهاي بيزارم چون به تو وابسته ام

از تنهاي بيزارم چون با تو بودن راتجربه کرده ام

از تنهاي بيزارم چون خداوند هيچ انساني را تنها نيافريد

از تنهاي بيزارم چون خداوند تو را برايم فرستاد تا تنها نباشم

از تنهاي بيزارم زيرا هر وقت تنهاي گريه كنم دستهاي

مهربانت را براي پاک كردن اشكهايم كم مي آورم

از تنهاي بيزارم چون شيرين ترين لحظاتم باتو بودن است

از تنهاي بيزارم چون مرداب مرده تنم با آفتاب نگاه تو جان ميگيرد

از تنهاي بيزارم چون کوير خشک لبانم عطش باران محبت از لبانت را دارد

از تنهاي بيزارم چون هنوز به قداست شانه هايت ايمان دارم

از تنهاي بيزارم چون تمام واژه هاي شعرم با تو بودن را فرياد ميزند

از تنهاي بيزارم چون هيچگاه تنهاي را درک نکردم

هميشه همه جا در همه حال حضورت را در قلبم حس کردم پس بگذار با تو باشم

عاشقانه در آغوش پر مهر تو بميرم

تا هميشه ماندگار باشم

تنهایم نگذار

آسون وداع کردم باهات، با اینکه می مردم برات
کاشکی نمی ذاشتم بری، کاشکی می افتادم به پات
خواستم بگم ترکم نکن، پیشم بمون ای نازنین
شرح پریشونیم و تو، چشمای بارونیم ببین
هر شب با کلی اشتیاق، زل می زدم به آسمون
فرصت نمونده واسه ی، ابراز احساس جنون

رفتی و من تنها شدم، با این غم نا مهربون
هرجا پی ات گشتم ولی، هیچ جا نبود از تو نشون
دل خوش به این بودم تو هم، گاهی کنار پنجره
ماه و تماشا می کنی، با کولی باری خاطره
هر شب با کلی اشتیاق، زل می زدم به آسمون
فرصت نمونده واسه ی، ابراز احساس جنون

میخواستم که بنویسم که عشق زیباست اما نوشتم جدایی چه سخت است

میخواستم بنوسم دوستت دارم اما نوشتم دوستم بدار

خواستم بنویسم زندگی با تو خاطره است

اما نوشتم بدون تو از زندگی بیزارم…

مجازی شادیـــــــم،…

مجــــــازی عاشـــــق میشویم،….

مجــــــــــازی یکــــدیــــگر را دلــــــداری میــــدهیــــــم…

امــــــــــــا ….

واقـــــــــعــــی تنـــــــهایــــــیـــــم ،….

واقــــــــــعــــی درد میـــــکشــــــــــیـــم، ….

و واقـــعـی از عــشـــــق هـای مجـــازی لـــــطـــمـــه میــــــخـــــوریـــم…

به آرامي آغاز به مردن مي کني اگر سفر نکني اگر چيزي نخواهي اگر به اصوات زندگي گوش ندهي اگر از خودت قدرداني نکني به آرامي آغاز به مردن مي کني زماني که خودباوري را در خود بکشي وقتي که نگذاري ديگران به تو کمک کنند به آرامي آغاز به مردن مي کني اگر برده عادات خود شوي اگر هميشه از راه تکراري بروي اگر روزمرگي را تغيير ندهي اگر رنگهاي متفاوت به تن نکني يا اگر با افراد ناشناس صحبت نکني تو به آرامي آغاز به مردن مي کني اگر از شور و حرارت از احساسات سرکش و از چيزهايي که چشمانت را به درخشش وا مي دارند و ضربان قلبت را تندتر مي کنند دوري کني تو به آرامي آغاز به مردن مي کني اگر هنگامي که با شغلت شاد نيستي آن را عوض نکني اگر براي مطمئن در نامطمئن خطر نکني.

اگر وراي رويا نروي اگر به خودت اجازه ندهي که حداقل يکبار در تمام زندگيت وراي مصلحت انديشي بروي امروز زندگي کن امروز مخاطره کن امروز کاري کن نگذار به آرامي بميري شادي را فراموش نکن امروز باز هم زندگي کن.

سرآغاز نامه عاشقانه، با نام تو مینویسم صادقانه..
 ای هم نفس من… هم قفس من…
از عشق مینویسم ،از محبت هایت،
تا پای جان می نشینم چشم به راهت، ای همه بهانه..
مینویسم یک کلام، عاشقانه: دوستت دارم…
یک نفس در این نامه، بی بهانه فریاد می زنم
که تا آخرین نفس هم نفس تو هستم..

می نویسم تا شاید اندکی بکاهد از اندوه بی پایان قلبم را..
مینویسم این نامه عاشقانه را که بگویم همیشه به یاد ت هستم ، ای نازنین!
با قلمی از جنس محبت ، با احساسی به قشنگی عشق ، با یک دنیا حرفهای عاشقانه از قلب مهربان تو مینویسم بی بهانه ، که بی نهایت تا قیامت دوستت دارم…
اینک که از تو مینویسم ، برای تو مینویسم ،به یاد تو مینویسم… نامه از قطره های اشکم خیس خیس شده ، جای قطره های اشکم مانده و چشمهایم بهانه گیر شده ….بهانه چشمهایت را دارد..
دلتنگت هستم عزیزم ، دلتنگی را از جملاتی که برایت در نامه نوشته ام میتوان حس کرد…نامه ام پر از بهانه است…. ای تنها بهانه برای بودنم….
سراسر نامه حس کن درد دل مرا…چقدر تنهایم…بی چشمهایت تنهایم…
بهانه دستهایت را دارد این دستهایم…
ای بهونه من ….
مواظب دلت باش ای بهترینم …
دلتنگی بد دردیست!

ساده بگویم

اگر بدون اطلاع به کسی دل میبندید

که اصلا باهاتون جور نیست

که حتی باهم خوب که نبودید هیچ سایه همو با تیر هم میزدید

و افسوس…

.

.

.

که حرمت دوستتــــ دارمـــ را شکسته اند..

تنهایی یعنی تهمت نا روا

تنهایی یعنی هیچ وقت کسی نباشه اشکات رو پاک کنه

تنهایی یعنی تو جاده بدون مقصد

تنهایی یعنی ندیدن روزهای خوب

تنهایی یعنی نداشتن سنگ صبور

تنهایی یعنی جشن تولد با قرص خواب

تنهایی یعنی سر سفره عید تنهای تنها

تنهایی یعنی روز عید بدون تبریک

تنهایی یعنی خونه بی مهمون

تنهایی یعنی مهمونی یه نفره

تنهایی یعنی حسرت قدم زدن دو نفره

تنهایی یعنی موقع درد فریاد زدن

تنهایی یعنی اشک بی صدا

تنهایی یعنی خسته اما بدون تکیه گاه

تنهایی یعنی بوی سیگار

تنهایی یعنی قرص خواب

تنهایی یعنی حسرت دیدن چشم نگران

تنهایی یعنی حسرت شنیدن صدای اشنا

تنهایی یعنی حسرت دیدن چشمان منتظر

تنهایی یعنی حسرت شنیدن صدای نگران

تنهایی یعنی حسرت شنیدن صدای اشنا

تنهایی یعنی حسرت یه اغوش

تنهایی یعنی حسرت دستاش

تنهایی یعنی حسرت نگاهش

تنهایی یعنی حسرت گذشته

تنهایی یعنی زندگی با خاطرات

تنهایی یعنی بستن چشم و سیر در خاطرات

تنهایی یعنی سفارش غذا برای یه نفر

تنهایی یعنی سیگار پشت سیگار

تنهایی یعنی بغض خورده شد

تنهایی یعنی نگاه به اسمون

تنهایی یعنی در دل با ماه

تنهایی یعنی تکیه به دیوار

تنهایی یعنی موبایل بدون کانتکت

تنهایی یعنی لحظه های بدون ارامش

تنهایی یعنی زخم خوردن از ادم ها

تنهایی یعنی درد بدون مسکن

تنهایی یعنی  تیغ رگ خون

تنهایی یعنی اسید  صورت

تنهایی یعنی نگاه کردن عکس

تنهایی یعنی گوش کردن صدای ضبط شده

تنهایی یعنی مرگ بی صدا

تنهایی یعنی جسد کرم گذاشته شده تو خونه

تنهایی یعنی دفن بی صدا

تنهایی یعنی قبر بی رهگذر

تنهایی یعنی قبر خاک گرفت

تنهایی یعنی مرده های متحرک

تنهایی رو فقط یه ادم تنها میفمه