یکی از خوشبختی های ریز ریز اینه که

غرق خاطراتت بشی و

وقتی به خودت میای

می بینی یه لبخند روی لب هات نشسته!

دیوار سرد تنهاییم…

سلام

امشب درد دل های نا تمامم را برای تو آوردم…

حقیقتش را بخواهی محرمی جز تو دراین بازار کساد بی کسی ندیده ام!

گذشته ها شاید از سردی و سکوتت می رنجیدم

اما امشب خوشحالم مونس دردها و گلایه هایم تویی!!

تویی که باهمه سردی و سکوت

باز هم درد دل های تکراریم را می شنوی و پشتم را خالی نمی کنی…

تکیه که بر شانه ات میزنم…بر سرم خراب نمی شوی…

کاش این آدمک های انسان نما هم از تو یاد بگیرند…

یاد بگیرند

وقتی بهشون تکیه می کنی…

پشتت را خالی نکنند

با زخم زبانشان بر زخمت مرحم نگذارند

خیانت نکنند

دورت نزنند

اما…

دل خوشم به داشتنت دیوار..

گرچه برای درد دل های ناتمامم مرحمی نیستی تا آرامم کنی

اما مطمئنم که زخمی بر زخم هایم نمی نشانی…

برای تویی که قلبم را شکستی می نویسم : تویی که خاطراتت تنها امید زیستن برای من است « همچنان دوستت دارم » می دانم که تو هیچگاه این جمله را درک نخواهی کرد اما نمی دانم چرا شاید تو هنوز وسعت عشق مرا در نیافته ای شاید تو هنوز نمیدانی که من چگونه دوستت دارم یادم می آید که می گفتی ساده باش حال ساده می گویم :

« دوستت دارم »

اگه همديگرو دوست داريد ، به هم بگيد ، خجالت نکشيد ،

عشق رو از هم دريغ نکنيد ،

خودتون و پشت القاب و اسامی مخفی نکنيد

، منتظر طرف مقابل نباشيد،

شايد اون از شما خجالتی تر و عاشق تر باشه!

به خاطرتو...

در دنیا فقط 3 نفر هستند كه بدون هیچ چشم داشت و منتی
و فقط به خاطر خودت خواسته هایت را برطرف می كنند،
پدر و مادرت و نفر سومی كه خودت پیدایش می كنی

مواظب باش كه از دستش ندهی
و بدان كه تو هم برای او نفر سوم خواهی بود
چرا که در ترسیم تقدیرت نیز نقش خواهد داشت

مي بوسمت ميگي خداحافظ
اين قصه از اينجا شروع مي شه
من بغض كردم تو چشات خيسه
دسته دوتامون داره رو مي شه
تو سمت روياي خودت مي ري
مي ري و من چشام و مي بندم
ما خواستيم از هم جدا باشيم
پس من چرا با گريه مي خندم

مي بينمت ميري ولي ميري نمي بيني
مي بوسمت از من ولي دستات و مي گیري
مي بينمت مي ري ولي مي ري نمي بيني
مي بوسمت از من ولي دستات و مي گیري

چقد تنهايي بده بگو حال تو ام اينه
اگه اين عشق كشته شه پاي تو ام گيره
قول داده بودم به مرور زمان خوب شم
يكم انصاف داشته باش نذار خورد شم
ببين شايد الان بگي تقصيره ما نيست
اين داستانه عشقه تو تقويم تاريخ
ولي مگه مي شه اين همه خاطره رو گور كرد
و بعد نشست فقط فاتحه اش رو خوند

نه نميتونم توي كتم نميره
مگه مي شه عشق يك شبه عقب بشينه
بدون خاليه جات تا كه تو پرش كني
واسه آدمي كه يك عمر تو بتش بودي
من كه هر كاري كردم كه نري يه وقت نه
نميدونم چرا يهو زدي به هم من
عاشقتم اينو انكار نكن
مثه فيلمي كه هيچ وقت اكران نشد

تو فكر مي كردي بدون من
دلشوره از دنياي ما ميره
اينجا يكي همدرد من مي شه
اونجا يكي دستات و مي گيره
گفتي كه مي توني بري اما
بغض تو دستات و برام رو كرد
ما هر دو از رفتن پشيمونيم
جون دوتامون زودتر برگرد
جون دوتامون…

مي بينمت ميري ولي ميري نمي بيني
مي بوسمت از من ولي دستاتو ميگري
مي بينمت ميري ولي ميري نمي بيني
مي بوسمت از من ولي دستاتو ميگري

عشق یعنی یك سلام و یك درود
عشق یعنی درد و محنت در درون
عشق یعنی یك تبلور یك سرود
عشق یعنی قطره و دریا شدن
عشق یعنی یك شقایق غرق خون
عشق یعنی زاهد اما بت پرست
عشق یعنی همچو من شیدا شدن
عشق یعنی همچو یوسف قعر چاه
عشق یعنی بیستون كندن بدست
عشق یعنی آب بر آذر زدن
عشق یعنی چون محمد پا به راه
عشق یعنی عالمی راز و نیاز
عشق یعنی با پرستو پرزدن
عشق یعنی رسم دل بر هم زدن

عشق یعنی یك تیمم یك نماز
عشق یعنی سر به دار آویختن
عشق یعنی اشك حسرت ریختن
عشق یعنی شب نخفتن تا سحر
عشق یعنی سجده ها با چشم تر
عشق یعنی مستی و دیوانگى
عشق یعنی خون لاله بر چمن
عشق یعنی شعله بر خرمن زدن
عشق یعنی آتشی افروخته
عشق یعنی با گلی گفتن سخن
عشق یعنی معنی رنگین كمان
عشق یعنی شاعری دلسوخته
عشق یعنی قطره و دریا شدن
عشق یعنی سوز نی آه شبان
عشق یعنی لحظه های التهاب
عشق یعنی لحطه های ناب ناب
عشق یعنی دیده بر در دوختن
عشق یعنی در فراقش سوختن
عشق یعنی انتظار و انتظار
عشق یعنی هر چه بینی عكس یار
عشق یعنی سوختن یا ساختن
عشق یعنی زندگی را باختن
عشق یعنی در جهان رسوا شدن
عشق یعنی مست و بی پروا شدن
عشق یعنی با جهان بیگانگى

رسم عاشقی این نیست که بگویی مرا دوست داری و بعد از مدتی مرا تنها بگذاری.
رسم عاشقی این نیست که مرا به اوج قله احساسات ببری و بعد مرا از همان جا رها کنی.
این رسمش نیست که پا به پای من بیایی و روزی رفیق نیمه راه شوی.
این رسمش نیست که قلبم را بگیری و آن را بازیچه خودت کنی.
این رسمش نیست که مرا در آغوش بگیری و هوس را به جای عشق برایم معنا کنی.

یکرنگ باش ای تو که ادعا میکنی عاشقترینی ، مغرور نباش ای تو که ادعا میکنی مرا دوست داری ، تو که میگفتی تنها مال منی ، پس چرا برای همه چشمک میزنی.
تو که میگفتی تنها در قلب منی ، پس چرا در قلب همه پرسه میزنی؟
وفادار باش ، ای تو که در آغاز آشنایی وفاداری در حرفهایت بود ، صادق باش ای تو که با دروغ مرا در دام خودت انداختی .
یکدل باش با دلی که تنها به عشق تو مانده و خطی سرخ بر روی همه کشیده.
تو که میگویی مرا دوست داری چرا اشکهایم را پاک نمیکنی ، چرا دلتنگم نمیشوی و مرا صدا نمیکنی؟
به خدا این رسم عاشقی نیست.

 

 

 

حرف هایت همه را شنیدم

بوی خوب احساس را از آنها حس کردم

همه بر دلم نشست و عشق دوباره در خاطرم جوانه زد

پس باز انتظار اما

                انتظاری شیرین

                          خواهی آمد در کنارم و وجودم را سرا پا عشق خواهی کرد…

پی نوشت: توی این عمر کوتاه فهمیدم تنها چیز با ارزش این دنیا… یک ذره فهم و شعوره اطرافیانته! که انگار من ازش محرومم.